Niklas Lind z Ludzi Lodu

Niklas Lind z Ludzi Lodu
1655 - 1713
żona: Irmelin Meiden
dzieci:Alv Lind

Niklas jest wybranym z Ludzi Lodu, który posiadł dar uzdrawiania. Przygody z jego udziałem to głównie misja uwolnienia Ulvhedina spod władzy zła, oraz walka o zakazaną miłość do dalekiej krewniaczki, Irmelin. W książce niewiele miejsca poświęcono temu bohaterowi, jednak nawet te kilka wątków buduje w nas przekonanie, że Niklas to barwna i ciekawa postać.

Ingrid Lind z Ludzi Lodu

Ingrid Lind z Ludzi Lodu

1698 - 1789

dzieci: Daniel

     Oto kolejna po Sol kobieta z Ludzi Lodu obciążona złym dziedzictwem. Ingrid wyróżnia się niezwykłą inteligencją i błyskotliwością, a jej uroda przyciąga wzrok każdego mężczyzny. Ingrid pałająca chęcią posiadania skarbu Ludzi Lodu (tajemnicze mikstury i medykamenty przechodzące w rodzie z pokolenia na pokolenie) podąża wraz z Ulvhedinem i swoim krewniakiem Danem do Doliny Ludzi Lodu. Przeżywają tam wiele przygód, strasznych, niebezpiecznych oraz miłosnych, których owocem jest syn Ingrid, Daniel. Po tym wydarzeniu Ingrid staje się nieodpowiedzialną i zagubioną kobietą, która nie wie jak wybrnąć z tej zaskakującej dla niej sytuacji. Okłamuje rodzinę i oddaje syna pod opiekę, jak się okazuje bardzo złym ludziom. Na szczęście w porę się opamiętuje i w ostatniej chwili ratuje Daniela przed śmiercią, oraz powraca do swojej rodziny. Mimo podobieństwa charakterem do Sol, Ingrid nie kończy przedwczesną śmiercią i nie grozi jej spalenie na stosie. Do późnej starości wraz z Ulvhedinem zamieszkuje komnaty Grastensholm, gdzie razem praktykują swoje niezwykłe umiejętności czarowania.

Dominik Lind z Ludzi Lodu

Domini Lind z Ludzi Lodu

1652 - 1730

żona: Villemo

dzieci: Tengel III

Dominik jest wybranym z Ludzi Lodu, co oznacza, że czeka na niego ważne i trudne zadanie do wypełnienia. Zanim to jednak nastąpi przeżyje wiele innych przygód u boku swojej krewniaczki i wielkiej miłości, Villemo. Dominik posiada niezwykłą zdolność do wyczuwania nastrojów innych, granicząc niemal z czytaniem w myślach. Być może przez to jest on dla nas zagadką, jego charakter jest dosyć tajemniczy i nieprzenikniony. Można powiedzieć o nim zrównoważony, odpowiedzialny i odważny, ale prawdziwego Dominika poznajemy dopiero, kiedy spotka się z ukochaną. Wtedy wszystkie tamy pękają, a ich życie zalewa długo tłumiony żar miłości.

Villemo Kalebsdatter Elistrad

Villemo Kalebsdatter Elistrad
1656 - 1730
mąż: Dominik
dzieci: Tengel III

   Villemo jest pierwszą poznaną przez nas Wybraną z Ludzi Lodu. Jest żywiołowa, wesoła i niezwykle zadziorna. Od samego początku możemy byś świadkami jej niezwykłego temperamentu, odwagi a czasem dziecinnej impulsywności i nieodpowiedzialności. Villemo przewija się przez wiele tomów Sagi, w których poznaje swoją pierwszą, nieco toksyczną miłość,następnie przeżywa gorące, choć zakazane uczucie do pewnego mężczyzny, aż w reszcie bierze udział w niebezpiecznym zadaniu sprowadzenia na dobrą drogę dotkniętego złym dziedzictwem Ulvhedina. Wszystkie jej przygody są przesycone namiętnością, akcją i burzą mnóstwa uczuć. Villemo jest niewątpliwie jedną z bardziej barwnych i ciekawych postaci w Sadze o Ludziach lodu.

Wiersz o Sol

Miłość Czarownicy

                                  Marzyłam zawsze o wspaniałej podróży,                                

Wiedziałam, że kto się ziołami odurzy,

Wnet wzleci do świata, w którym ugości,

Go mroczny i piękny Książę Ciemności.

Lecz kto na Księcia z Otchłani czeka,

Nie pokocha żadnego człowieka,

I będzie się snuł po świecie w samotności,

I próżno czekał na znaki miłości.

Nagle mi tętno mocniej zabiło,

A serce próżną nadzieją zalśniło,

I wzrok chyba źle widział w ciemności,

Bo oto stoi mój Książe z krwi i kości.

Spędziłam z nim noc jak we śnie magiczną,

Potem opowiedział mi historię tragiczną,

I wnet w mych oczach wszystko stracił,

Gdy powiedział, że wymordował moich braci.

I nim nastał wczesny poranek,

Krwią zalał się mój wrogi kochanek,

A moje serce ciemność spowiła,

Nienawiść do wroga miłość zabiła.

Dla mnie brak miejsca na tym Padole,

Oddałam się więc Inkwizycji w niewolę,

I czekam teraz w ciemnej piwnicy,

Aby rano spłonąć na stosie czarownicy.

Bo jedna jest droga do mojej miłości,

Jedna decyzja ku wiecznej wolności,

Wiem, że mój piękny Książę z Czeluści,

Tylko po śmierci mnie do siebie wpuści.

                             <Klaudek884>