Recenzja Tomu 23, "Wiosenna Ofiara"

Witajcie kochani ❤️ Zapraszam na kolejny post z cyklu Tomy z SoLL, w którym omówię tom 22 pt. Wiosenna Ofiarą. Miłego czytania 😊

Tom 23 

Wiosenna Ofiara

Tom Wiosenna Ofiara niemal w całości był poświęcony odzyskiwaniu Grastensholm. Heike Lind z Ludzi Lodu starał się przejąć swoje dziedzictwo na wiele sposobów, jednak każdy zawodził. Sędzia Snivel, który przywłaszczył sobie rodzinną posiadłość Ludzi Lodu był człowiekiem zbyt wpływowym i niebezpiecznych, by poddać się naciskom kogokolwiek. Z tego powodu Heike był zmuszony zaangażować w sprawę swoje zdolności oraz kontakty z światem nadprzyrodzonym. Postanowił sprowadzić tzw. Szary Ludek, a następnie pozwolić im zamieszkać w Grastensholm. Były to przeróżne mroczne istoty, demony, mary, a także duchy ludzi, którzy zginęli gwałtowną, nagłą śmiercią. Wierzył, że dzięki upiornym lokatorom Snivel sam postanowi opuścić posiadłość. 

Przodkowie Ludzi Lodu dokładnie poinstruowali Heikego, co należy robić. Aby sprowadzić Szary Ludek musiał przyrządzić siedem mikstur, do których większość składników znalazł w zbiorach Ludzi Lodu. Jednak najważniejszym elementem rytuału miała być Wiosenna Ofiara, dziewica, którą została ukochana Heikego, Vinga.

W noc przesilenia wiosennego, podczas pełni księżyca Heike i Vinga, poprzez strach, cierpienie i samotność, sprowadzili Szary Ludek, przypłacając to niemal życiem. Od tej istoty te miały zamieszkać w Grastensholm i tak postępować, by podły sędzia Snivel się wyniósł. Nadprzyrodzone postacie wzięły sobie swoją rolę do serca i nie minęło wiele czasu, jak służba zaczęła pospiesznie opuszczać posiadłość. 

Tymczasem Heike i Vinga wciąż toczyli ze sobą walkę o własne uczucia. Ona, pewna swojej wierności, jednak trzymająca Heikego na dystans (aby mu utrzeć nosa), oraz on, zakompleksiony, niepewny i odtwarzający wciąż rolę opiekuna i strażnika jej cnoty. 

Czy Heike wreszcie ulegnie swojemu pragnieniu bycia z Vingą? Czy Vinga znajdzie inny obiekt westchnień i faktycznie zapomni o swoim uczuciu do Heikego? I wreszcie, czy Grastensholm zostanie uwolnione od podłego Snivela i zwrócone prawowitemu dziedzicowi? O tym przeczytacie w tomie "Wiosenna Ofiara".

Wiosenna Ofiara

Rysunek z około 2011 roku

Moja opinia:

Wiosenna Ofiara jest jednym z tych tomów, które są przesiąknięte zjawiskami nadprzyrodzonymi. Wspaniale było czytać o tym, jak Ludzie Lodu wykorzystują swój skarb, przyrządzają wywary i odprawiają magiczne rytuały. Atmosfera, która towarzyszyła Wiosennej Ofierze była wspaniała i trzymająca w napięciu. Późniejsze wątki, kiedy Szary Ludek "działał" w Grastensholm również przyjemnie się czytało, szczególnie o tym, co zgotowały sędziemu Snivelowi.

Relacja Heike i Vinga nabiera rozpędu i zmierza ku finałowi. To w tym tomie wszystko się wyjaśnia, a wg mnie zakończenie jest satysfakcjonujące, chociaż przewidywane. 

Wiosenna Ofiara 

Rysunek z 2022 r.

Nie jest to mój ulubiony tom z Heike w roli głównej i chyba bardziej podobał mi się poprzedni, czyli Demon i Panna, ale ma w sobie coś wyjątkowego. To najprawdopodobniej zasługa właśnie tytułowej Wiosennej Ofiary, która długo zapada w pamięć ❤️

Muszę jeszcze pochwalić okładkę tego tomu, która jest jedną z moich ulubionych. Autor idealnie oddał klimat Wiosennej Ofiary, czuć magię, napięcie i erotykę płynącą z tego rytuału❤️

Moja ocena: 7/10

Czytaliście tą część Sagi o Ludziach Lodu? Jeśli tak, to jak ją ocenianie? Pozdrawiam i życzę przyjemnego dnia ❤️