Eskil Lind z Ludzi Lodu

Cześć wszystkim ❤️ Dawno nie było na blogu opisu postaci, a co za tym idzie rysunku digital painting. Już prawie zapomniałam jak to się robi 😅 Zapraszam Was do bliższego zapoznania się z Eskilem Lind z Ludzi Lodu, który chwilowo pojawia się w tomie "Anioł o Czarnych Skrzydłach" a któremu w całości poświęcono tom "Dom w Eldafjord".

Eskil Lind z Ludzi Lodu

Eskil Lind z Ludzi Lodu

Ur. 1797 r., zm. 1858 r.

rodzice: Heike Lind z Ludzi Lodu, Vinga Tark

partnerka/małżonka: Solveig 

dzieci: Viljar

Eskil jest synem dwóch wyjątkowych osobowości Ludzi Lodu, obciążonego złym dziedzictwem Heikego i żywiołowej Vingi. Poznajemy go jako wesołego, żądnego przygód młodzieńca, który marzy o odnalezieniu skarbu ukrytego w tajemniczym Eldafjord. Pragnie w ten sposób nie tylko przeżyć przygodę, ale także wspomóc rodziców w utrzymaniu gospodarstw. Eskil na długie lata odkłada poszukiwania, jednak odwiedziny jego kuzynki Tuli okazują się dobrą okazją do wyruszenia w podróż. Nie zdradzając nikomu swej tajemnicy, wędruje w poszukiwaniu Eldajrod, pakując się przy tym w niejedne kłopoty. Wreszcie Eskil dociera do odseparowanej od cywilizacji krainy, a skarb wydaje się być w zasięgu ręki. Szybko okazuje się, że na ukrytych bogactwach ciąży klątwa, a ci którzy próbowali wyciągnąć po niego rękę umierali w niewyjaśnionych okolicznościach. 

Eskil jest młodzieńcem uczciwym, honorowym i żadnym przygód. Nie poddaje się mimo przeciwnościom losu i nie zraża się niepowodzeniami. Nie jest mu obojętny los innych ludzi oraz nie toleruje grubiaństwa i chamstwa. Jego czułym punktem jest jego inteligencja, zależy mu na tym, by ludzie postrzegali go jako bystrego i odważnego.

Syn Heikego i Vingi wyrósł na przystojnego młodzieńca. Miał zielone oczy o ciemnej oprawie i ciemnomiedziane loki. Jego nos był lekko zadarty, a twarz okalały urocze piegi. Z oczy biła wesołość, a usta często rozciągały się w uśmiechu.

Moim zdaniem Eskil jest jedną z ciekawszych i bardziej pozytywnych bohaterów sagi. Przyjemnie się czytało o jego przygodach, szkoda, że poświęcono mu tak niewiele miejsca w książkach o Ludziach Lodu.

Cytaty z tomu "Dom w Eldafjord".

"Trudno nie przyznać, że młody Eskil Lind z Ludzi Lodu był chłopcem dość gadatliwym. Łatwo zawierał nowe znajomości i bardzo lubił dyskutować. Temat był mu obojętny, byle stanowił pretekst do głośnej wymiany myśli."

"Miał ciemnomiedziane, gęste, wijące się włosy, w zielonobrązowych oczach paliły się wesołe iskierki, dodające mu ogromnie wiele uroku. A tysiące piegów, którymi obsypana była jego twarz... No cóż, być może stanowiłyby problem dla nadwrażliwej dziewczyny, ale u Eskila były po prostu czarujące. Krótki, wesoło zadarty nos i promienny uśmiech to walory, o których także warto wspomnieć, nie mówiąc już o długich nogach i smukłej sylwetce. Wygląd zewnętrzny Eskil odziedziczył z pewnością po dziadkach ze strony matki, Elisabet i Vemundzie Tarkach"

Co sądzicie o tej postaci i o rysunku? Macie podobne wyobrażenie o Eskilu? Życzę spokojnego tygodnia ❤️

Recenzja tomu 26 pt.: "Dom w Eldafjord"

Dzień dobry wszystkim ❤️ Zapraszam na recenzję tomu 26 Sagi o Ludziach Lodu, pt. "Dom w Eldafjord". Wybierzemy się na poszukiwanie skarbu, ale nie będzie to sielankowa podróż, wręcz przeciwnie, otrzemy się o klątwę, duchy a nawet śmierć. Zaciekawieni? Zapraszam😊

 Tom 26

Dom w Eldafjord 

Eskil Lind z Ludzi Lodu jako dziecko zostaje przypadkowo świadkiem pewnej rozmowy o skarbie ukrytym w tajemniczym Eldafjord. Od tej pory młody dziedzic Grastensholm snuje plany, aby odnaleźć to miejsce i bogactwa tam ukryte. Pragnie w ten sposób nie tylko porwać się przygodzie, ale również wspomóc rodziców w utrzymaniu dworów. Po wielu latach Eskil wreszcie ma możliwość spełnić swoje marzenie i wyruszyć w podróż. Nie zwierzając się nikomu ze swoich planów, poszukuje Eldafjord, wpadając przy tym w kłopoty. Kiedy wydaje się, że nie ma już nadziei, Eskilowi udaje się dotrzeć do tajemniczej wioski położonej nad wysokim fiordem, odciętej od cywilizacji. Szybko okazało się, że mieszkańcy Eldafjord znają legendę o skarbie, niestety wiązała się z nią również klątwa, sprawiająca że większość poszukiwaczy bogactw ginęło w niewyjaśnionych okolicznościach. Eskil postanowił odnaleźć skarb, ocierając się przy tym niemal o śmierć. To, co pilnowało swoich kosztowności, było śmiertelnie niebezpieczne i nierzeczywiste.

Maja opinia:

Dom w Eldafjord to tom pełen przygód, tajemnicy i zjawisk nadprzyrodzonych. Jest również wątek miłosny, aczkolwiek bardzo poboczny i subtelny, chociaż dzięki temu dosyć ciekawy i naturalny. Główna fabuła kręci się wokół rozwiązania zagadki ukrytego skarbu Jolina i walki z mocami, które go strzegą.

Na uznanie zasługują opisy Eldafjord, wioski ukrytej wśród skał i fiordu, w której żyją ludzie niemal odcięci od świata. Bohaterowie również są bardzo ciekawi, szczególnie główne postacie, czyli Terje i Solveig. Stoją na przeciwstawnych biegunach i różnią od siebie, jednak każdy z nich jest świetnie wykreowany i zapadający w pamięć. Zakończenie tej historii jest wyjątkowo niespodziewane i intrygujące, co świetnie zamyka całość i sprawia, że jest to jeden z lepszych tomów Sagi o Ludziach Lodu.

Moja ocena: 8/10

Na koniec rysunek zainspirowany okładką wydawnictwa Pol-Nordika, przedstawia Eskila i Solveig na tle Eldafjord.

Co sądzicie o takich mrocznych historiach? Znacie tą część? 

Mam nadzieję, że jeszcze się tu pojawię przed świętami, ale na wszelki wypadek życzę już teraz Wesołych Świąt, niech wszelkie przygotowania idą pomyślnie, odpoczywajcie i bądźcie zdrowi ❤🙏💪