Historia fletu

    Magiczny flet jest niezwykle ważny w Sadze o Ludziach lodu. Przedmiot ten jest zarówno wybawieniem Ludzi Lodu, jak i przekleństwem, ponieważ jeden flet uśpił Tengela Złego, a drugi miał go obudzić.

Początek jego historii znajdujemy jeszcze za czasów, kiedy Ludzie Lodu żyli w dzikiej tundrze Taran-gai a na Tengela Złego mówiono Tan-ghil.

Elisabeth Paladin

Właśnie skończyłam rysować, więc dodaje od razu nowy rysunek. Tym razem bardziej ilustracyjny, żeby było inaczej. Oczy mi wychodzą z orbit (3 godz rysowania non stop), więc notatkę napiszę jak naładuje baterie:) 

Elisabeth Paladin

1750 - 1791

mąż: Vemund

dzieci: Vinga

   Elisabeth szczególnie kojarzę z jedną sceną, kiedy pędzi konno na pomoc poszkodowanemu, z rozwianymi włosami, siedząc okrakiem na siodle, z podwiniętą po kolana suknią. Jej matka na ten widok chwyta się za głowę, a przystojny Vemund ze zdziwieniem przygląda się nadjeżdżającej dziewczynie. Ten moment moim zdaniem najlepiej obrazuje jaka jest Elisabeth. Energiczna, uparta, stanowcza, a do tego taktowna kiedy trzeba i zawsze gotowa pomagać. Niewątpliwie jest jedną z kilku bardziej charakternych kobiet Ludzi Lodu. To właśnie wyjątkowa osobowość Elisabeth decyduje, że zostaje powierzona jej bardzo trudna praca. Dziewczyna ma opiekować się chorą umysłowo Karine, starszą kobietą, która zatrzymała się w jednym dniu ze swojego życia, czekając na narzeczonego, który nigdy nie przyszedł. Elisabeth wkrótce ma się przekonać, jak niezwykła historia kryje się za chorobą swojej podopiecznej.

   W między czasie Elisabeth zakochuje się w niemal całkowicie niedostępnym Vemundzie. Sytuacja wydaje się być beznadziejna, gdyż mężczyznę trapi tajemnicze piętno poczucia winy, co całkowicie przysłania wszystkie jego uczucia. Na domiar złego Vemund za wszelką cenę próbuje zeswatać Elisabeth z Braciszkiem, na co dziewczyna nie ma najmniejszej ochoty. Upór i odpowiednia taktyka zdecydowanie będą Elisabeth potrzebne, aby rozwikłać wszystkie postawione na jej drodze zagadki.

Lucyfer / Marcel

   Lucyfer w Sadze o Ludziach Lodu ma wyjątkowe znaczenie. Dzięki niemu potomkowie Tengela otrzymują wyjątkowy dar- krew Czarnych Aniołów, która krąży w ich żyłach począwszy od synów Sagi aż po wybranego Nataniela.

Historia tego upadłego anioła, wg książki, wygląda następująco.

Lucyfer powstał z ognia pustynnego i był najważniejszym aniołem wśród towarzyszy Pana. Jego zadaniem było strzec firmamentu niebieskiego, oraz czuwać nad ogrodem Eden. Wypędził on z Ziemi nieposłuszne anioły-dżinny, co napełniło go dumom i samouwielbieniem dla swojej siły. 

Pewnego dnia Bóg stworzył człowieka, któremu anioły miały być posłuszne, jednak Lucyfer się zbuntował. Nie miał zamiaru korzyć się przed kimś, kto powstał z gliny i błota, podczas gdy on narodził się z potężnego ognia. Bóg wpadł w gniew z powodu nieposłuszeństwa Lucyfera i strącił go do otchłani pozbawiając wszelkich dóbr i praw.

Zanim Lucyfer został wygnany pokochał na Ziemi kobietę. Kochał ją tylko z daleka, gdyż miłość pomiędzy aniołami a ludźmi była zakazana. Kiedy został strącony Bóg pozwolił mu raz na sto lat  przybyć na Ziemie, aby zobaczyć ukochaną, której nigdy nie mógł zapomnieć. Kobieta oczywiście już dawno nie żyła, a te utęsknione wędrówki miały być karą za nieposłuszeństwo Anioła Światłości. 

  Tak przedstawia się mit o Miłości Lucyfera.

W Sadze o Ludziach Lodu w 1860 roku Lucyfer schodzi na Ziemię. Od dawna śledzi losy Ludzi Lodu i postanawia włączyć się w ich przyszłą walkę z Tengelem Złym. Postanawia również spłodzić z ziemianką szczególne dziecko, o nadzwyczajnych zdolnościach, będące niezastąpioną pomocą dla wybranego- Nataniela. Ów dziecko ma także za zadanie skierować ludzi na wiarę w Anioła Światłości i utorować drogę dla wielkiego powrotu Lucyfera.

Upadły anioł, noszący na ziemi imię Marcel, spotyka Sagę Simon, w której się zakochuje i która zostaje później panią na Czarnych Salach.

Irja Mattiasdatter

Irja Mattiasdatter

1601 - 1669

mąż: Tarald

dzieci: Mattias 

   Irja urodziła się w wielodzietnej rodzinie, w której nie żyło się najlepiej. Traktowano ją jak służącą, bez perspektyw, której obowiązkiem jest zająć się biednymi rodzicami, kiedy niedomogą.

Los nie obdarzył dziewczyny szczególną urodą. Długotrwałe chorowanie sprawiło, że Irja była niezgrabna i ociężała, co obniżało jej poczucie wartości.

Pewnego dnia wszystko się odmienia. Irja dostaje prace u Ludzi Lodu, gdzie czeka ją niesamowita odmiana. Nagle dane jej jest ujrzeć dobro, wdzięczność i szacunek dla jej osoby. Dziewczyna doznaje także innego uczucia, miłości. Zakochuje się bowiem w młodym baronie Taraldzie, który niestety nie widzi świata poza swoją śliczną kuzyneczką. Irja przez długi czas skrywa w sobie gorącą tęsknotę do chłopaka, wiedząc, że nigdy nie zajmie miejsca ślicznej Sunnivy.

Po katastrofalnych skutkach związku barona z kuzynką, Irja okazuje się być niezastąpiona dla Taralda. Ten bowiem nie potrafi sobie poradzić z nieposłusznym synem, a niezgrabna dziewczyna uzyskała sobie w dziecku coś na kształt tolerancji. Postanawiają wyjść za siebie, aby razem wychowywać syna barona- Kolgrima. Irja nadal nie ujawnia swoich uczuć, sądzi że Tarald nigdy jej nie pokocha. Wielkim zaskoczeniem dla obojga okazuje się ich noc poślubna. Irji udaje się rozbudzić w Taraldzie pożądanie, a ten przyznaje że pomylił się co do uczuć Sunnivy. Irja zostaje prawdziwą ukochaną Taralda i wszystko kończy się szczęśliwie- po 9 miesiącach na świat przychodzi ich śliczne jak aniołek dziecko- Mattias.

Nowe kategorie

Postanowiłam dodać nowe kategorie, żeby było jasne, które grafiki to moje prace, a które to przerobione zdjęcia. Także:
Moje prace- to grafiki zrobione całkowicie przeze mnie, mojego autorstwa.
Przerobione zdjęcia- to grafiki zaczerpnięte z Google, przerobione przeze mnie w Photoshopie


Mam nadzieje, że z czasem będą tutaj same moje prace. Na razie nie mam za dużo czasu na rysowanie, więc wstawiam przerobione zdjęcia, aby nie mieć zaległości w blogu:)

Mattias Meiden

Mattias Meiden

1624 - 1695

żona: Hilda

dzieci: Irmelin

  Mattias od samego początku uważany jest za wyjątkowe dziecko. Emanuje od niego ciepło, spokój, a w oczach można wyczytać radość życia i dobro serca.

Niestety los chciał, że jego starszy, przyrodni brat jest jego zupełnym przeciwieństwem. Rodzicom chłopców ciężko jest nie faworyzować Mattiasa i pilnować aby Kolgrim nie poczuł się urażony. Śmiertelnie się boją, że groźny brat może wyrządzić małemu chłopcu krzywdę. Nie mylili się. Kiedy Kolgrim dowiaduje się, że skarb Ludzi Lodu ma przejąć Mattias, postanawia pozbyć się niewygodnego brata raz na zawsze. Wabi go nad morze, wsadza do łodzi, a gdy malutki chłopczyk zasypia odpycha łódkę od brzegu. Mattias długo manewruje na falach, nie wiedząc co się stało. Niestety od tej chwili chłopak popada w ogromne tarapaty. Jest bardzo daleko od domu, zostaje znaleziony przez kilku łobuzów i sprzedany do kopalni. Chłopak długie lata spędza na ciężkich robotach wydobywczych, zapuszczając się w niebezpieczne szczeliny szybów. Jego nieskalana dusza ogląda sceny śmierci towarzyszy, głodu, zimna i zachwiań psychicznych. Jedynym prawdziwym przyjacielem chłopca zostaje Kaleb, starszy i silniejszy, który jest opoką dla zagubionego Mattiasa. 

Po długim czasie niewoli chłopcy postanawiają uciec. Mattias odnajduje swojego dziadka i powraca do domu. Dowiaduje się co zrobił Kolgrim i że jest on teraz w drodze do Doliny Ludzi Lodu. 

Mattias zostaje lekarzem, znanym ze swoich nie magicznych umiejętności i dobra w sercu. Pewnego dnia poznaje zagubioną i odciętą od świata Hildę. Dziewczyna wyraźnie okazuje zainteresowanie Andreasowi co wprawia go w zakłopotanie. Prosi więc Mattiasa o przysługę, aby przykuł sobą uwagę Hildy. Dobroduszny chłopak godzi się na to i prowadzi z dziewczyną długie rozmowy na temat swoich koszmarów wywołanych wspomnieniami z kopalni. Nieoczekiwanie między Hildą a Mattiasem rodzi się uczucie...

Tarald Meiden

Tarald Meiden

1601 - 1660

żona: Irja

dzieci: Kolgrim, Mattias

  O Taraldzie mówi się, że jest słabym ogniwem Ludzi Lodu. Nie jest wybrany, ani obciążony, w dodatku jego charakter pozostawia wiele do życzenia...przynajmniej na początku.

Przystojny młody baron zakochuje się w swojej ślicznej kuzynce Sunnivie, ku rozpaczy całej rodziny. Wiadomo bowiem, ze wśród Ludzi Lodu nie należy wiązać się z krewnymi, gdyż może to grozić poczęciem dziecka obciążonego złym dziedzictwem. Sprawa jest bardzo poważna. Dwoje zakochanych wyraźnie lekceważy zakazy rodziny, łamiąc przy tym serce Irji, która bez pamięci darzy miłością Taralda.

Niestety katastrofa jest nie nieunikniona. Nieodpowiedzialny chłopak nadal brnie w nieszczęsny związek, którego owocem jest obciążony Kolgrim. Sunniva umiera podczas porodu, a Tarald się załamuje psychicznie. Dopiero po czasie zdaje sobie sprawę jak głupio postąpił i jak pusta była ich wzajemna miłość.

Młody baron nie potrafi opiekować się swoim dzieckiem, które zapowiada się na prawdziwego sługę Tengela Złego. Tarald nie chce nawet przebywać w obecności Kolgrima, czym zdumiewa swoją rodzinę. Z pomocą przychodzi niezgrabna Irja, której uczucia do Taralda nie zmieniły się od czasu, kiedy go zobaczyła.

Tarald widzi, że tylko ona potrafi okiełznać nieposłusznego syna i zaczyna rozumieć, że Irja jest mu potrzebna. Postanawiają się pobrać, dla dobra Kolgrima, nie wiedząc jaka przyszłość czeka ich małżeństwo. Tarald odkrywa, że uczucia Irji są dużo bardziej szczere niż Sunnivy i że sam zaczyna czuć coraz więcej do tej nieśmiałej, niezgrabnej dziewczyny. Tak więc noc poślubna przynosi na świat ich wspólne dziecko, wspaniałego i dobrego Mattiasa, a Tarald stara się przemóc niechęć do pierwszego syna.

Taralda można zaliczyć do tych mniej udanych potomków Tengela Złego, tak czasami mawiała o nim Liv, jego dostojna matka:)

Nataniel Gard z Ludzi Lodu

Nataniel Gard z Ludzi Lodu

ur. 1933

żona: Ellen

Oto rodzi się długo wyczekiwany wybrany, który stanie do ostatecznej walki z Tengelem Złym.

Nataniel bez wątpienia został dobrze przygotowany na tą niebezpieczną misję. W jego żyłach płynie krew Ludzi Lodu, Czarnych Aniołów, Demonów Nocy, Demonów Wichru, a także jest siódmym synem siódmego syna. Ta niesłychana mieszanka krwi sprawia, że Nataniel posiada niecodzienne zdolności, a także wyjątkowe cechy charakteru. Na pierwszy rzut oka chłopak sprawia wrażenie zagubionego, eterycznego i nie zgłębionego, a w jego smutnych oczach można wyczytać miłość do całego świata. Zdolności Nataniela budzą się do życia wraz z doświadczeniami, które serwuje mu życie.

Jako mały chłopiec potrafi bez problemu odgadywać nastroje innych ludzi, często przepowiada przyszłość, lub widzi co się wydarzyło w jakimś innym miejscu. Jego talenty są jeszcze uśpione i ukazują się pod postacią niekontrolowanych wizji lub emocji. Dopiero, kiedy Nataniel dorasta i zaczyna pomagać swojemu krewnemu policjantowi, chłopak ma okazję wykazać się na prawdę ciekawymi zdolnościami.

Nataniel pomaga w odnajdywaniu zaginionych osób, lub wyjaśnianiu spraw zahaczających o nadprzyrodzone światy.

Podczas jednego z takich śledztw wybrany poznaje Ellen, która podbije jego serce. Niestety, kiedy podają sobie ręce, Nataniel ma wizje, w której jedno z nich czeka śmierć. Ku rozpaczy obojga muszą się rozstać, gdyż tylko będąc osobno mogą uniknąć niebezpieczeństwa.

Po śledztwie ich drogi się rozchodzą, a Nataniela czekają inne ważne zadania. Między innymi musi ratować nieposłuszną kuzynkę Tovę, która podczas podróży w czasie do swoich poprzednich reinkarnacji, nie potrafi się obudzić.

Wszyscy jak na szpilkach czekają na wezwanie od Marca, że już nadszedł czas walki. Nataniel nadal nie wie zbyt wiele o swoich potężnych zdolnościach, które mają zniszczyć Tengela Złego.

Wreszcie cały ród spotyka się w Górze Demonów, aby omówić informacje potrzebne do unicestwienia strasznego przodka. Nataniel ponownie spotyka ukochaną Ellen, która będzie towarzyszyć wybranemo w podróży do Doliny Ludzi Lodu. Chłopakiem targają potężne uczucia strachu, niewiedzy ale przede wszystkim  miłości i pożądania do tej kruchej dziewczyny.

Czas walki nadszedł i Nataniel wraz z przyjaciółmi wyrusza odnaleźć naczynie z wodą zła. Podczas tej wyprawy czeka ich wiele niebezpieczeństw ze strony żyjących i nieżyjących sojuszników Tengela Złego.

Objawia się także prawdziwa moc wybranego, którą jest miłość i czystość serca.

Nataniel niestety w swoich wizjach nigdy się nie myli, a jego ukochana Ellen jest tak blisko niego...to może skończyć się tylko katastrofą.

Mikael Lind z Ludzi Lodu

Mikael Lind z Ludzi Lodu

1635 - 1708

żona: Anette

dzieci: Dominik

  Mikael nie ma łatwego życia. Najpierw żeni się z rozsądku z pobożną Anette, z którą chłopak przeżywa wiele rozterek i zawodów w miłości.

Dziewczyna doprowadza do tego, że Mikael postanawia dobrowolnie wyjechać na wojnę, byle by odpocząć i przemyśleć jego dotychczasowe życie. W podróży Mikael dowiaduje się, że Anette urodziła mu synka, oraz przeżywa niesamowitą przygodę związaną z tajemniczą damą w czerni, która dotyka go i w ten sposób chłopak zostaje naznaczony melancholią. Stan zdrowia Mikaela się pogarsza. Tęskni do swojego syna Dominika, coraz częściej myśli o śmierci, a nawet zaczyna mu brakować swojej bogobojnej żony Anette. Mikael powraca do domu, gdzie czeka na niego 4 letni Dominik. Między synem a ojcem rodzi się nierozerwalna więź, niestety kontakty z żoną jeszcze się pogorszyły. 

Mikaela trapi jeszcze jedna rzecz, tęsknota za rodziną w Norwegii, wyjeżdża więc z synem do parafii Grastensholm. Przybywają w ostatnim momencie, aby Mikael mógł ujrzeć swojego dziadka Arego, którego przygniotło drzewo i jest umierający. Młody chłopak dowiaduje się wszystkiego o swoim pochodzeniu, oraz o historii Ludzi Lodu. Niestety Mikael nosi w sercu piętno melanholii, które pochłania go coraz bardziej. Dzięki magicznym miksturom ze zbioru Ludzi Lodu udaje się uratować chłopaka od śmierci. Wkrótce potem przyjeżdża Anette gnana obawą o synka i Mikaela. Dzięki interwencji bezpośredniej Cecylii stosunki między Mikaelem i Anette się poprawiają. Młody Lind odkrywa w sobie także dar przelewania myśli na papier i oto staje się kronikarzem Ludzi Lodu, a jego kroniki długo potem czytane są przez kolejne pokolenia Ludzi Lodu.